Omdat het mensenwerk is

Ik weet nog goed dat ik een paar maanden bij Topaz werkte in mijn rol als ‘projectleider Van Regels Naar Relaties’ in het kader van de beweging Radicale Vernieuwing Verpleeghuiszorg. Op enig moment kwam de manager financiën naar me toe met de volgende mededeling: “Er zijn over jouw project afspraken gemaakt met het zorgkantoor. Dit zijn de zogenaamde addendumafspraken. Dit betekent dat als we deze afspraken nakomen, dat we anderhalf miljoen euro boven op het reeds toegekende budget krijgen. En jij moet binnenkort op deze afspraken rapporteren. Het is belangrijk, want we willen dat geld natuurlijk niet mislopen voor onze bewoners.”

Eh… okee… chill… (voel je ‘m?)

Dus ik kijk naar de gemaakte afspraken. En ik kon ze prima plaatsen. In de tijd dat ze gemaakt waren tenminste… Het waren drie afspraken. Bij twee van de drie afspraken dacht ik: “Volgens mij kijken we hier inmiddels anders naar. Als we de afspraken nu zouden maken, zouden we andere afspraken maken.”

Van Regels Naar Relaties gaat over de goede dingen doen. Niet over afspraak is afspraak. Dus ik bel de financiële manager en stel voor om met het Zorgkantoor in gesprek te gaan over de bedoeling achter de afspraken, hoe deze afspraken daar nu in passen en hoe we hiermee kunnen omgaan. De reactie was als volgt: “Hartstikke goed, maar niet in dit geval. Het gaat om veel geld, dus we moeten die afspraken gewoon nakomen. We gaan hier geen risico lopen. Als het zorgkantoor wil dat we door een hoepeltje springen, dan springen we door een hoepeltje.”

Tja… sta je dan met je goeie gedrag… dus ik bracht nog in: “Ik ben toch van Van Regels Naar Relaties? Dan klopt het toch niet als ik nu maar gewoon die afspraken ga uitvoeren, puur en alleen om het feit dat het afspraken zijn? Ik mag toch aannemen dat de mensen die bij het zorgkantoor werken ook willen dat we de goede dingen doen? En als we inmiddels andere ideeën hebben over wat de goede dingen zijn… dan kunnen we dat toch bespreken?”

Nee dus…

Dus ik belde Lia, de bestuurder: zus en zo is het geval, hoe kijk jij hiernaar?

“Mooi”, zegt Lia, “heel goed van je. Laat je niet uit het veld slaan, maak maar een afspraak met het zorgkantoor.” Eind van het liedje: een prima gesprek met Paul van het zorgkantoor, de afspraken opnieuw geformuleerd, nu beter passend, en het budget gekregen.

Wat gebeurde hier? Waarom schoten we in de kramp? Bij navraag in de organisatie blijkt dat we in het verleden weleens de deksel op de neus hebben gekregen, en een paar ton zijn misgelopen. Dat wilden we niet weer… Is het dan puur onze eigen angst?

Nee, onlangs fluisterde Marvin Slik van Zorg en Zekerheid (ons zorgkantoor) mij in dat een aantal jaren geleden de zorgkantoren wel degelijk een hoepeltje hadden. En dat het toch echt de bedoeling was om daar doorheen te springen. Zo gingen we met elkaar om.

Maar tijden veranderen. Er begint op steeds meer plekken het besef te ontstaan dat strak ingeregelde systemen niet per sé leiden tot persoonsgerichte zorg. En dat papieren werkelijkheden weinig zeggen over de realiteit. En andersom ontdekken we dat alles wat wij doen mensenwerk is. Ook mijn werk. Ook dat van de zorginkoper. Ook dat van de bestuurder. En dat het veel beter werkt als je als mensen met elkaar samenwerkt. Van Regels Naar Relaties dus. Want ‘het zorgkantoor’ is niemand. Niet iemand die ik kan bellen om even mee te overleggen. Maar Marvin kan ik wel bellen. En Marieke ook inmiddels ook. En Tanja…

Marvin is laatst een dagje met mij meegelopen. En binnenkort loop ik een dagje met hem mee. Om te gaan zien wat het eigenlijk is wat we doen. Want we staan dan wel bij een andere organisatie op de loonlijst en we hebben een andere rol, maar we werken samen voor hetzelfde doel.

Als we samenwerken tenminste… en daar zit wel de crux. Werk je gewoon als mensen met elkaar samen? Of benader je elkaar vanuit het systeem waarin je zit, de bureaucratie, de regels. Ik heb een hoepeltje, jij moet daar doorheen springen… Of: ik heb een hoepeltje, hoe werkt dat voor jullie? En hoe gaan we hier samen handig en verstandig mee om?

Download artikel als PDF

Lees meer artikelen over:

Praat mee!

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Bijdragen?

Op de Praat mee-pagina’s staan allerlei blogs, vlogs, vragen, antwoorden, tips en oproepen van mensen die betrokken zijn bij Radicale vernieuwing verpleeghuiszorg en Waarde-vol Onderwijs. Of van mensen met interesse daarvoor. Van mensen uit de kern van het netwerk tot mensen die Radicale vernieuwing en haar visie een warm hart toedragen. Iedereen kan bijdragen. Daarom komt niet alles wat er geplaatst wordt, per se overeen met wat deelnemers uit de vernieuwingsbeweging vanuit hun gedeelde visie vinden.

Praat ook mee >

Vragen? Mail radicalevernieuwing@loc.nl of bel 030 207 4067.

‘Droom van de beweging nog groter gewor­den’
> Serie video's

Deelnemende organisaties

Platform deelnemers

Alle deelnemers

Nieuwsbrief

  • * Heb je onze nieuwsbrief eerder ontvangen en je afgemeld? Meld je dan aan via webmaster@loc.nl
  • Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Click to access the login or register cheese